เพจดังเผย ปม “หมอลาออก” การเร่งผลิตเพิ่ม คือวิธีแก้ปัญหาที่ไม่ตรงจุด

เพจดังเผย การเร่งผลิตแพทย์เพิ่ม เพื่อทดแทน “แพทย์ลาออก” คือการแก้ปัญหาที่ไม่ตรงจุด เพราะทำให้มีเคสหัตถการ-ทรัพยากร ในการเรียนที่มีไม่เพียงพอ สุดท้ายก็กลายเป็นปัญหามากมายตามมา

วันที่ 7 มิถุนายน 2566 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า กรณีแพทย์จำนวนมากลาออกจากระบบ ทำให้ประเทศไทยประสบปัญหาขาดแคลนแพทย์ ทำให้ทางกระทรวงสาธารณสุข ได้แถลงการณ์เผยว่า ปัญหาดังกล่าวต้องใช้เวลาแก้ไข โดยจะเดินหน้าเพิ่มการผลิตแพทย์ พร้อมดูแลสมดุลชีวิต-การทำงาน รวมถึงค่าตอบแทน และความก้าวหน้ามากขึ้น ดังที่นำเสนอข่าวไปแล้วนั้น

ล่าสุด แฟนเฟซบุ๊ก Drama-addict ได้โพสต์ข้อความ เกี่ยวกับกรณีดังกล่าวระบุว่า จากประเด็นแถลง จริงๆเป็นแนวคิดที่ใช้กันมาเป็นสิบปีละ คือ หมอลาออกเยอะเหรอ อ๋อ งั้นก็ผลิตเพิ่มเยอะๆ ทดแทนที่ลาออกไปให้เพียงพอ ถามว่ามันแก้ปัญหาได้มั้ย …ยิ่งผลิตเยอะ อัตราส่วนที่ลาออกไปก็เท่าเดิม ยังลาออกเยอะอยู่ดี ทีนี้ มันมีด้านลบของการเร่งการผลิตหมอด้วย

คือปกติการเรียนแพทย์ นอกจากเรียนตามตำรา ราวด์วอร์ด ตรวจคนไข้แล้ว ยังต้องมีการเก็บเคสหัตถการด้วย เช่น ขูดมดลูก ล้วงรก ทำคลอด ใช้อุปกรณ์ช่วยคลอด เย็บฝีเย็บ ทำแผล เย็บแผล ใส่เฝือก ดึงไหล่หลุด ศอกหลุด เข้าเคสผ่าตัด ใส่ท่อช่วยหายใจ เข้าเคสคลอด บลาๆ เวลาเรียน นักศึกษาแพทย์ ก็จะต้องไปเข้าเคสต่างๆ โดยมีอาจารย์หรือรุ่นพี่ดูแล แล้วก็เก็บเคส ฝึกหัตถการไปเพื่อเพิ่มความชำนาญ

แต่พอจู่ๆ เร่งอัตราการผลิต ทำให้จำนวนหมอที่ผลิตต่อปีเพิ่มเป็น 2 เท่าสามเท่า ปรากฏว่าเคสมีไม่พอให้เด็กเรียน ทรัพยากรที่มีไม่เพียงพอ ที่จะให้หมอรุ่นใหม่เรียน ผลคือ ฉิบหาย ทำให้หลังๆ หมอบางคนจบมายังไม่เคยทำหัตถการที่ว่ามาเลย หรือทำหนสองหน ซึ่งหลายหัตถการ มีความจำเป็น ในการช่วยชีวิตคนไข้ เช่น การขูดมดลูก ล้วงรก อันนี้ถ้าหมอไปอยู่โรงพยาบาลชุมชนที่ห่างไกล เจอเคสที่ต้องทำ แล้วทำไม่เป็น คนไข้ตาย

ทำให้หลังๆ มีการปรับลดเกณฑ์หัตถการ ที่หมอสามารถทำได้ลงเรื่อยๆ พอน้องๆ เขาเจอเคสที่ไม่สามารถทำได้ ก็ต้องส่งตัวเข้าจังหวัด คนไข้ก็กลับไปกระจุกกันในจังหวัดอยู่ดี เป็นปัญหายุ่บยั่บพัวพันเป็นหางว่าว

ซึ่งโทษน้องๆ หมอเขาไม่ได้นะ ระบบมันเป็นแบบนี้ มันสร้างพวกเขาขึ้นมาแบบนี่เอง ก็คือมันแก้ไม่ตรงจุดน่ะครับ เหมือนโอ่งก้นรั่ว ใส่น้ำลงไปเรื่อยๆ แต่ไม่อุดก้น สิบชาติก็ไม่มีวันเต็มโอ่งครับ และรอยร้าวก้นโอ่งก็จะขยายขึ้นเรื่อยๆ อีกไม่นานก็โอ่งแตก

ซึ่งผู้บริหารเนี่ย เขาไม่มีทางพูดถึงประเด็นพวกนี้หรอก เพราะไม่งั้นมันก็เหมือนยอมรับว่า พวกเขานั่นแหละ คือต้นตอของปัญหา อนึ่ง เรื่องความรู้ นี่ไม่มีปัญหานะ น้องๆ ที่จบใหม่ๆ เขาได้เรียนพวกหลักสูตร ที่อัปเดตเนื้อหาปัจจุบันล่าสุด ดังนั้นพวกแนวทางการรักษาไรพวกนี้ ที่เปลี่ยนแปลงกันเรื่อยๆ เขาจะอัปเดตมาก ปัญหาคือเรื่องหัตถการครับ.